Wednesday, 21 November 2018

काव्यभृणहत्या ...

नेहमीप्रमाणे
रात्री
स्वप्नात
कवितेच्या
दोन ओळी
सुचल्या होत्या
सकाळी लिहू म्हटलं.
उठल्यानंतर
आठवल्याचं नाही
खूप वाईट वाटलं त्याचं
पुन्हा एकदा
माझ्याकडून
काव्यभृणहत्या झाली...

©  दिपक पाटील.


जग प्लास्टिक प्लास्टिक होतंय...

प्लास्टिकच्या बाटलीत प्लास्टिकचं पाणी
कशी येतील मुखातून मग गोड गोड गाणी
प्लास्टिकच नाक मग होईल मनही प्लास्टिकचं
घरातल्या कुंडीतलं पानही प्लास्टिकचं
प्लास्टिकचा भस्मासुर पोखरतोय समाजमन
संवेदना सोडून होतंय प्लास्टिकचचं सार तन
प्लास्टिकचा वापर म्हणजे पर्यावरणाचा ह्रास
अरे माणूस सोडा मुक्या प्राण्यालाही त्रास
प्लास्टिकला घाला आळा, प्लास्टिकचा वापर टाळा
पर्यावरणाबरोबर सामाजिक स्वास्थ्यही सांभाळा
प्लास्टिकचं फुल तिलाही नको असतं
प्लास्टिकच्या फुलाद्वारे प्रेम होतं नसतं
पुर्वी कुठं होतं प्लास्टिक
तरी माणसं होती ठिक
आता आलं प्लास्टिक
तरी शिकलेली मागतात भिक
जग प्लास्टिक प्लास्टिक होतंय
मन प्लास्टिकचं होऊ देऊ नका...!!!

© दिपक पाटील.


Thursday, 15 November 2018

पुस्तकं असती पुस्तकं...

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तकं घडवी मस्तकं
पुस्तकांतून वाहे ज्ञानझरा
पुस्तकांत सापडे उद्देश खरा

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तकांत जिंकण्याची ओढं
पुस्तके उलगडती कोडं
पुस्तके जिंकवीती गड

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तकांत अवघे जग
पुस्तकं शिकवीती जगणे
जरा उघडून तर बघ

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तक कुणाचे जगणे
पुस्तक हाती पडता
सुधारले कुणाचे वागणे

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तक म्हणजे रहस्य
विनोदी,दुःखी लेखकाचं
अलगद रडवणारं हास्य

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तकं शब्दांची भाषा
तलवारांपेक्षा धारधार
वचनांची त्यात नशा

पुस्तकं असती पुस्तकं
पुस्तकं सारा आसमंत
न संपणारा हा सागर
अनुभूती देई अनंत

© दिपक रा पाटील.

Thursday, 1 November 2018

एक भारत, श्रेष्ठ भारत , सदा रहे हमेशा...

मोदीजी स्वप्नात येऊन म्हणाले...

मेरे जिन्दगी का आखरी पन्ना
लिखने की ये तमन्ना
तरंग जैसी उठ रही है दिल में
शायर जैसी महफिल में
इन सरसराती पत्तीयो पर
लिखने लगा हूं नया संदेसा
एक भारत, श्रेष्ठ भारत , सदा रहे हमेशा...
जिन्दगी के इस मुकाम पर
सोच रहा हूं ठहरकर
भारत को सर्वश्रेष्ठ बनाऊंगा
झेंडा ऊंचा लहराकर
उम्मीदो के ये मौसम
आते हैं लेकर खुशीया और गम
उन्ही मौसम में भिगकर
भारत को सर्वश्रेष्ठ बनाऊंगा
झेंडा ऊंचा लहराकर
मन में उठते है सन्नाटे
रास्तोमें चुभते हैं काटे
उन्ही रास्तो पर चलकर
भारत को सर्वश्रेष्ठ बनाऊंगा
झेंडा ऊंचा लहराकर....

© दिपक राजेंद्र पाटील