ना कसली चिंता ना कसले दु:ख
एका उंच झाडाला
घरटे बांधून तिथेच रहावं
आयुष्यभर पिलांसोबत,
कधी कधी वाटतं पावसाचा थेंब व्हावं
श्रावणाखेरीज इतर मासातही बरसत रहावं
शिवारात पेरण्या झाल्यावर भरपुर पडावं
आणि गवताच्या पालवीआड लपून बसावं
दवबिंदुसारखं,
कधी कधी वाटतं आकाशातला तारा होवुन चमकत रहावं
ध्रुवतारा व सप्तर्षी सारखं मलाही एक नाव असावं
मीही कधीतरी तुटावं मला बघताच कुणीतरी इच्छा करावी
मनातल्या मनात,
कधी कधी वाटतं एक झाड व्हावं
माझी फळे खावून कोणाही सजीवाने आनंदुन जावं
थकलेल्या वाटसरुला निजवत राहवं माझ्या
मंद छायेत निवांत..................................................... © दिपक पाटील.
No comments:
Post a Comment